W harcerstwie dziecko może często zdobyć takie umiejętności, o których nie mówi się w szkole. Wystarczy jeden obóz, aby dziecko umiało poradzić sobie w kuchni, rozpalić ognisko nawet jak drzewo jest wilgotne, przyszyć samodzielnie guzik czy spakować dobrze plecak na wyjazd. Równie ważnym aspektem jest działanie w grupie, gdzie dzieci muszą nauczyć się współpracować ze sobą. Harcerstwo uczy przede wszystkim szeroko pojętej zaradności życiowej, co na pewno jest bardzo przydatne w dzisiejszych czasach.

Prawie w każdym. Jednak najwięcej osób rozpoczyna swoją przygodę z harcerstwem w szkole podstawowej. Dzieci od pierwszej do czwartej klasy zostają zuchami, gdzie uczą się różnych rzecz poprzez zabawę i przygotowują do zostania harcerzem. Od piątej klasy dzieci zostają harcerzami, gdzie w czasie zbiórek uczą się różnych technik harcerskich oraz zaradności życiowej. Od 18 lat można być instruktorem harcerskim i wychowywać tym samym młodszych harcerzy.

Przygodę z harcerstwem można znaleźć również w późniejszym wieku. Nasza organizacja jest otwarta na wszystkich i harcerzem może zostać nawet trzydziestoparolatek. Liczy się chęć takiej osoby oraz gotowość przestrzegania Prawa Harcerskiego.

W porównaniu do innych zajęć pozalekcyjnych, jest to jedna z najtańszych możliwości spędzania wolnego czasu. Składki członkowskie wynoszą zaledwie 15 złotych miesięcznie, co w przypadku zbiórek 4 razy w miesiącu i innych dodatkowych imprez w trakcie roku jest sumą niewielką.

Wydatek jaki czeka każdego rodzica dziecka chcącego być harcerką bądź harcerzem to zakup munduru, tutaj w zależności od drużyny będzie to koszt ok. 200 – 250 zł za cały komplet. Często jednak drużyny pomagają swoim członkom w zdobyciu mundury, czy to przez akcje zarobkowe, czy wymianę używanych mundurów.

Warto podkreślić, że wszystkie wyjazdy i te krótsze weekendowe biwaki i 2-3 tygodniowe obozy w porównaniu do innych ofert są bardzo tanie. Często wyjazd na biwak 2-3 dniowy opłata to ok. 50 złotych, a 3 – tygodniowy obóz potrafi kosztować 900 – 1000 zł.

Związek Harcerstwa Rzeczypospolitej powstał w 1989 roku jak grupa środowisk i instruktorów chciała wrócić do przedwojennych wartości harcerstwa. W szczególności u nas nie ma drużyn koedukacyjnych ze względu na metodę, którą mamy i oddziaływanie kadry instruktorskiej bezpośrednio na wychowanków. Mamy oddzielnie drużynę męską i drużynę żeńską. One oczywiście ze sobą współpracują, ale w zakresie funkcjonalnym i wychowawczym są osobnymi jednostkami. Inną różnicą jest nacisk położony na formację osobową i dosyć jednoznaczne przestrzeganie zapisów ideowych zarówno przez harcerzy jak i kadrę instruktorską. Kolejną rzeczą może nie tak istotną dla uczestników jest to, że my opieramy się całkowicie na pracy wolontariuszy tzn. nikt kto pełni funkcję wychowawczą w Związku, nie pobiera za to wynagrodzenia, nawet Przewodniczący Związku. Wszystko się opiera na pracy społecznej.

Nie. W Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej wszystkie funkcje wychowawcze są pełnione na zasadzie wolontariatu, a zatem nikt nie otrzymuje wynagrodzenia. Podobnie jest z wyjazdami i obozami harcerskimi, gdzie nikt z wychowawców nie otrzymuje żadnego wynagrodzenia (dlatego obozy są tańsze od innych kolonii).

Bardzo często można się spotkać z takim schematem myślenia, że harcerstwo to takie małe wojsko. W końcu harcerze mają mundury, musztrę, apele i dyscyplinę. Hierarchiczność w strukturach harcerskich nie została wymyślona po to, by dokładnie zaznaczyć relacje podrzędności wśród harcerzy i niektórych uczynić ważniejszymi. Dokładnie przemyślany podział na poszczególne jednostki organizacyjne pozwala na lepszy rozwój dzieci i młodzieży na danym etapie życia. Rola zastępowego, drużynowego to nie rola przełożonego, który pilnuje dyscypliny, ale rola lidera, który nie tylko stoi na czele grupy, ale wciąż pozostaje jej członkiem – zgodnie z zasadą primus inter pares – „pierwszy wśród równych sobie”. Pamiętajmy też, że dyscyplina w harcerstwie a wojskowy reżim to dwie różne rzeczy.

Odpowiedź jest stosunkowo prosta. Tak. Harcerstwo to szkoła życia. Uczestnicząc w zbiórkach, biwakach i obozach uczysz się rozpalać ognisko, rozbijać namiot, obierać ziemniaki, sprzątać po sobie. Uczestnicząc w grach terenowych zdobywasz bezcenne umiejętności, które są przydatne w późniejszym życiu. Uczysz się zaradności i samodzielności. Odpowiedzialności za powierzone zadanie, pracy w grupie, jej przewodzenia. Wyznaczasz sobie cele, do których starasz się dążyć. Starasz się być coraz lepszym człowiekiem.

Często harcerstwo porównuje się do biegania po lesie w krótkich spodenkach. Jest to jednak coś zdecydowanie więcej, bowiem to bieganie po lesie z instruktorami/wychowawcami ma głębszy sens. Rozwija to w nas pasję do działania i aktywności na bardzo wielu płaszczyznach. Daje umiejętności, które pomogą nam w dorosłym życiu odnaleźć się na rynku pracy, a także odpowiedzialności jako obywatela, świadomego swoich obowiązków, ale i praw.